Vulkaanland

Na ons avontuur met de boot, weer on the road.

We hebben een tablet mee, met GPS en hotspot, genaamd Fanny, en zo hebben we bijna overal bereik. Heel handig natuurlijk. Vooral omdat je hier eigenlijk alles online boekt, ook de campings.

Eindbestemming vandaag is egilsstadir, maar we gaan eerst wat mooie routes rijden. O.a. Naar mjoifjordur. Dit is het dorpje met de minste inwoners en hier is Reizen Waes geweest, dus we dachten: leuk, gaan we naartoe. De route is prachtig, off road, en langs een schitterende baai en rotsen met watervallen.

Daar aangekomen beleven we het volgende avontuur, we hebben een lekke band. Gelukkig is de ANWB mee, in de persoon van Gerard, en kunnen we de band zelf verwisselen. We gaan maar terug om nog op tijd bij de garage te zijn om de band te laten repareren. Want we hebben deze nodig voor onze volgende bestemming.

En die bestemming is Askja. Volgens de berichten moet dit de mooiste krater zijn van IJsland. De weg ernaartoe is ongeveer 80 km off road en je moet een aantal rivieren doorkruisen. De weg is sinds een paar dagen open, want dat was tot vorige week nog niet het geval.

het is een groot avontuur en feest. We rijden door lavavelden, zandvelden van de lava en ja hoor, we moeten 2 rivieren door. Dit lukt prima met onze super auto ! Wat een feestje. Onderweg ook een Amerikaan geholpen die met zijn jeep vastzat in het zand, die had zich niet zo goed voorbereid op wat wel en niet kan.

Uiteindelijk komen we aan in Dreki, waar we op de soort van camping staan. We maken nog een tourtje door de lava zandvelden, hier is dus gewoon een “ weg” waar ook nog een parkeerplaats is, afgezet met paaltjes en touw, zo onwerkelijk.

De volgende ochtend rijden we naar Askja, we kunnen niet helemaal totaal de parkeerplaats komen door de sneeuw die er nog ligt op de weg, dus het laatste stuk lopen we, dat is 1,5 km. Vervolgens moeten we nog 4 km lopen over de lavastenen, alleen liggen deze nog onder de sneeuw. Dus al met al een pittige wandeling.

Maar onze inspanning wordt beloond: de zon gaat schijnen en de krater is echt prachtig. Wat een natuurfenomeen weer. We kunnen het gewoon niet omschrijven hoe mooi dit is. Ja, en nu moeten we ook weer terug lopen naar de auto en via een andere route van 80 km, weer geheel off road, rijden we terug. Ook op deze weg hebben we een aantal riverkruisingen, waarvan een best pittig, het water komt tot over de treeplanken.

we zijn best moe geworden van de inspanning en de indrukken, dus we zoeken een camping en gaan even niets doen, bijkomen en genieten van het zonnetje !

groeten, Gerard en Sandra